Άργησαν να το συνειδητοποιήσουν οι Γάλλοι, αλλά ποτέ δεν
Άργησαν να το συνειδητοποιήσουν οι Γάλλοι, αλλά ποτέ δεν είναι αργά: οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να απεργήσουν. Και όταν κινητοποιούνται και κατεβαίνουν στους δρόμους η μαχητικότητά τους είναι «φυσικώς περιορισμένη». Ούτε συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις, ούτε έκτροπα προκαλούν, ακόμα και την κυκλοφορία δυσκολεύονται να διακόψουν. Ως εκ τούτου αποτελούν για κάθε κυβέρνηση έναν εύκολο αποδέκτη επαχθών οικονομικών ή φορολογικών μέτρων.
Θα αντέτεινε, βέβαια, κανείς ότι και η συνταξιούχοι ψηφίζουν. Αλλά μέχρι τις εκλογές… ποιος ζει ποιος πεθαίνει, θα σκέφτηκε η γαλλίδα υπουργός Εργασίας Αστρίντ Πανοσιάν-Μπουβέ η οποία προτείνει στη νέα κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού να στηριχθεί στη συνδρομή των απομάχων για να αυξήσει την χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ασφαλώς δεν προτείνει οριζόντια αύξηση της φορολόγησης όλων των συνταξιούχων, αλλά την επιβάρυνση μόνο των πλέον ευκατάστατων.
Γαλλία: Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μπαϊρού
Και πάλι όμως. Η πρόταση της υπουργού ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στη γαλλική κοινωνία και έντονη κριτική από τον Τύπο, που παρατηρεί ότι η Πανοσιάν-Μπουβέ, πρώην σύμβουλος του Εμανουέλ Μακρόν, με τη πρότασή της στοχοποιεί (γι’ άλλη μια φορά) ως κοινωνικώς ανάλγητη την παράταξη του Γάλλου προέδρου. Και βέβαια ναρκοθετεί την όλη προσπάθεια που έχει καταβάλει προσωπικά ο κεντρώος πρωθυπουργός για να προσεταιριστεί
Content Original Link:
Read Full article form Original Source OIKONOMIKOS TAXYDROMOS
" target="_blank">Read Full article form Original Source OIKONOMIKOS TAXYDROMOS
